Pleasant Ville

                                        

Ang totoo nung una hindi ko magets kung ano ba talaga ang concept ng movie kasi masyado akong naguguluhan sa kanila. Pero naging interesado ako ng makita ko si Tobey Maguire.

         

                       

 

pati si Paul Walker.

 

HAHAHAHAHA!!! JOKE LANG.

Ang totoo talaga naging interesado ako ng magsimula silang pumasok sa t.v, naging palaisipan kasi sakin kung papano sila makakapag adopt sa paligid nila ng hindi napapansin na ibang tao sila.

Ang pleasant ville ay isang black and white tv show na kung saan ang lahat ay perpketo. Kung saan ang sex ay hindi uso. ;p Masayang buhay, Libro na walang salita, bathroom na walang inidoro, mag-asawa na kung saan natutulog sa magkahiwalay na kama, high school basketball team na laging nananalo at higit sa lahat walang kahit isa sa kanila ang gustong magtanong kung ano ba ang “Masaya at Magandang Buhay”.

Pero nagbago ang lahat ng ito ng mapadpad sina David at Jennifer sa PleasantVille. Ipinakilala ni Jennifer (Mary Sue) ang sex kay Skip. At dahil inosente nga ang mga tao sa bagay na yun, ikinuwento nya lahat ng nangyari sa kanilang dalwa. Simula nun lahat ng tao ay nagbago maging ang kanilang paligid. Nagkaroon ng emosyon ang mga tao at nagkaroon ang kulay ang kanilang paligid. Subalit hindi lahat ng tao sa kanila ay tinuturing itong magandang pagbabago. Sa pangunguna ni MMayor Big Bob nagpasa sya ng batas na “colored ban” na kung saan lahat ng bagay na may kulay maging tao man ay ihihiwalay sa mga taong nananatiling balack and white. Bilang protesta ni David (Bud) at Mr. Johnson na may ari ng isang soda fountain kung saan nagtatrabaho si Bud, nag paint sila ng isang makulay na mural sa isang pader na nagrerepresent ng mga bagay na may kaugnayan sa mundo nila. Hindi ito nagustuhan ng ilang tao at maging si Mayor kaya ipinadampot sila at nilitis sa harap ng madaming tao. Habang nililitis sila at ipinagtanggol ni Bud at Mr. Johnson ang kanilang sarili hindi namamalayan ni Mayor Big Bob na maging sya mismo ay nagbabago na, nagkakaroon ng emosyon at nagkakakulay na syang nagpalaya sa kanila. Sa huli nagpaiwan si Jennifer para tapusin ang pag-aaral nya at si David naman gamit ang Remote controll ay bumalik sa tunay nyang buhay at oras.

Bilang reaksyon sa pelikula, natuwa ako sa sinabi ni Bud na “There is no PERFECT LIFE’. Tama, walang kahit anong bagay ang perpekto sa mundong ito, Ako, Sila, Siya, Tayo. Kahit anong tama ang gawin mo may part pa din na masasabi mong hindi pa rin pala perpekto ang lahat. 

                        

Kaya dapat lahat tayo ay marunong magpakumbaba. Matuto tayong humingi ng tawad. Kasi simple lang,  TAO LANG TAYO AT NAGKAKAMALI RIN.. Huwag tayo daat matakot sa mga pagkakamali natin kasi dyan tayo natututo at matututo.

Isa pa, PAGBABAGO. Kagaya ng mga tauhan sa pelikula walang kahit isa sa kanila ang guston magkaroon ng pagbabago sa buhay nila kaya mas pinipili nilang manahimik na lang at ika nga ng iba “JUST GO WITH THE FLOW’ na lang. Pero hindi ba maganda kung lahat tayo magbabago? Mali yung ikulong mo ang sarili mo sa nakasanayan mong mundo. Dapat matuto kang i-accept lahat ng challenges na nararanasan mo kung sakali mang magkamali ka mababago mo ito. Huwag mong hayaang malimitahan ka ng ibang tao.

“CHANGE is NATURE, the FACT that YOU CAN INFLUENCE. And it STARTS when WE DECIDE”.   

 

At ang huli ay ang KALAYAAN. Nakita ko din ito sa movie, dahil nga msyado silang nalilimitahan wala silang kalayaan na ipahayag ang tunay nilang nararamdaman tulad sa panahon natin ngayon hindi natin maipahayag sa iba kung kung ano nga ba ang tunay natin saloobin kasi natatakot tayo sa sasabihin ng ibang tao.

                       

Wala din tayong kalayaan na gawin kung ano man ang gusto nating gawin.

                              

“FREEDOM BEGINS with an ACT of DEFIANCE”.

Matuto tayong maging totoo sa ating sarili at maging sa ibang tao ito ang totoong makakapagpalaya, makakapagpabago at makakapagpasaya at masasabi mong tama na ang lahat. ;)))

                      

Smile. ;)